Ra'
Forum Master
- Katılım
- 25 Şubat 2025
- Mesajlar
- 879
- Tepkime puanı
- 74
- Puan
- 28
13 Haziran 1981, Paris, Fransa: Paris'in en büyük ve en eski parklarından biri olan Bois de Boulogne'de bir çift sıcak yaz akşamının tadını çıkarıyor. Tuhaf bir şey fark ettiklerinde, parkın birçok gölünün en büyüğü olan Lac Inférieur yakınlarında geziniyorlar.
Bir taksi hemen önlerinde bir yan yola yanaşıyor ve küçük bir Asyalı adam dışarı çıkıyor. Sürücü, bagajdan iki büyük, ağır çantayı almasına yardım ediyor. Adam daha sonra çantaları parka sürüklemeye başlar. Çift, görünüşe göre göle doğru yönelirken, rotasını değiştirirken hayranlıkla izliyor.
Sonra adam nihayet izlendiğini anlar. Çifte baktı, sonra uzaklaşmadan önce torbaları çalıların altına kaydırdı. Merak eden çift, içinde ne olduğunu görmek için çantalara yaklaşır. İlk çantayı açtıklarında şoka girerler: İçeride bir kadının kanlı, parçalanmış gövdesi var.
Polis çağrılır ve hemen çantaların velayetini alır. İkinci çantanın içinde kurbanın kafası ve bacakları var. Belli ki küçük adam bu cesedi göle atmaya çalışıyordu ve izlendiğini görünce panikledi.
Kalıntılar otopsi için alındı. Masaya çıktığında vücudu tüyler ürpertici bir suçun hikayesini anlatır.
Kadın, ölümünün nedeni olan boynundan kurşunla yaralanmıştı. Ama hepsi bu değildi: Vücudu büyük ölçüde kesilmiş, bacakları, göğüsleri ve kalçaları büyük parçalara ayrılmıştı. Bir sınav, birinin cesediyle yaklaşık iki gün boyunca seks yaptığını ortaya çıkaracaktır.
Bu arada polis, cesetlerini dökerken kesintiye uğrayan küçük Asyalı adamın izini sürüyor. Taksi şirketi aracılığıyla, ücreti alan sürücüyü bulurlar. Polise, adamı Auteuil'in lüks, şık semtinde Rue Erlanger'de pahalı bir apartmanda aldığını söyledi. Ayrıca polise, ağır çantaları taksinin bagajına yüklediğinde şaka yollu adama içinde ceset olup olmadığını sorduğunu söyledi. Adamın ona kitap olduklarını söylediğini söyledi.
Apartman binasının kiracılarına bakıldığında, orada yaşayan sadece bir Asyalı adam var ve tanıkların tanımına mükemmel bir şekilde uyuyor: Sorbonne'da edebiyat okuyan bir Japon öğrenci olan 32 yaşındaki Issei Sagawa.
Sagawa, cesedi boşaltma girişiminden sadece 48 saat sonra, olaysız bir şekilde apartman dairesinde tutuklandı. Masasında kısmen yenmiş bir sebze ve insan eti yemeği buluyorlar. Polis, buzdolabının içinde, daha sonra yenmek üzere dikkatlice sarılmış daha fazla insan eti parçası buldu.
Sorgulanan Sagawa hemen itiraf ediyor. Polise, kurbanın adının, Sorbonne'da Hollandalı bir sınıf arkadaşı olan Renée Hartevelt olduğunu söyledi. Onlara bir süredir onu çekici bulduğunu ve onun etini, özellikle de kalçasını yemeyi düşünerek uyanacağını söylüyor. Onu sadece yemek için öldürdüğünü itiraf ediyor.
Polise, daha önce birkaç kez onu öldürmeye teşebbüs ettiğini, ancak son anda korktuğunu söyler. Bu sefer, çarpık planını uygulamaya yemin ederek kendini güçlendirmişti. Hartevelt'in Almanca'yı akıcı bir şekilde konuştuğunu bilerek, onu bir Alman şiiri - yamyamlık hakkında - okumasını isteyerek evine davet etti, böylece bir ders için kaydedebildi.
Sagawa, şiiri sırtı ona dönük olarak okurken, 22'lik tüfeğini boynuna doğrultduğunu ve tetiği çektiğini söylüyor. Öne düştüğünü ve yere büyük bir kan gölünün yayılmaya başladığını söylüyor. O zaman bayıldığını söylüyor.
Kendisine geldiğinde polise, cinsel olarak o kadar uyarıldığını, onu soyduğunu ve kalçasını çiğnemeye çalıştığını söyledi. Ama onun derisini ısıramadı. Kesmeyi denediğini ama sahip olduğu bıçakların iş için yeterince büyük olmadığını, bu yüzden gidip bir kasap bıçağı aldığını söylüyor.
Hartevelt'in vücudunu nasıl kestiğini ve bir kısmını çiğ yediğini, bazen etini dişleriyle ısırdığını anlatıyor. Vücudunun bazı kısımlarını nasıl pişirdiğini ve yediğini - göğüslerinin değil, kalçasının ve kalçasının tadını nasıl beğendiğini anlatıyor. Ayrıca, sakatlamanın her aşamasında Hartevelt'in cesedinin fotoğraflarını çekti.
Cesediyle defalarca seks yaptığını itiraf ediyor.
Sagawa'nın Hartevelt'i öldürmekten suçlu olduğuna hiç şüphe yok. Bununla birlikte, Fransızlar deli olduğuna karar verilen bir kişiyi yargılamayacağı için Sagawa duruşma öncesi psikiyatrik muayeneye gönderilir.
Sınavı, on yıllar öncesine dayanan çarpık bir patolojiyi ortaya koyuyor.
Sagawa, 1949'da iki oğlundan küçük olan varlıklı bir ailede dünyaya geldi. Erken doğdu ve o kadar küçüktü ki babasının eline sığdı. Bir enterit nöbeti geçirdikten sonra neredeyse bebekken ölüyordu ve hayatının geri kalanında küçük ve hasta olacaktı.
Sagawa, aile hayatının olağanüstü, destekleyici ve sevgi dolu olduğunu söylüyor. Aslında, zayıf sağlığı nedeniyle aşırı korunmuş ve hatta şımarık olabilir. Sagawa'nın yetiştirilmesinde bulduğu tek hata, ebeveynlerinin seks konusunda son derece gizli olmalarıdır. Cehaleti nedeniyle, çocukken ilk kez sertleştiğinde, hasta olabileceğini düşündü. Seks ve utanç, ruhunda sonsuza kadar bağlantılı olacaktı.
Sagawa, mahkeme psikiyatristine ilk olarak 11 yaş civarında kadınları yamyam etmeyi hayal etmeye başladığını söyler. Bir kadına - her zaman uzun, sarışın beyaz kadınlara - ilgi duyduğunda, aynı zamanda etinin, özellikle de kalçalarının tadı için acıkırdı. . Bu arzusunun nesnesini yeme dürtüsünün, sevginin, onları tüketmeyi ve onu onun bir parçası haline getirmeyi istemesinin nihai ifadesi olduğunu söylüyor. Zaman geçtikçe, zorlama onun içinde büyüyor gibiydi.
Asla kimseyi öldürmek istemediğini, sadece yemek istediğini açıklıyor. Hayalini hayata geçirmeye ilk girişimi, Tokyo'daki Wako Üniversitesi'nde 24 yaşında bir öğrenciyken oldu. Yakınlarda yaşayan sarışın bir Alman kadın vardı ve Sagawa ona takıntılı hale geldi ve nerede yaşadığını öğrenene kadar onu takip etti. Sonra bir gece onu bayıltmak için kafasına vurma planıyla evine girdi. Daha sonra onu öldürmeden etinin bir kısmını yiyebileceğine inanıyordu.
Ancak, içeri girerken, hemen çığlık atmaya başlayan kadını uyandırdı. Polis hemen geldi ve tecavüz girişiminden dolayı Sagawa'yı tutukladı. Sagawa onlara gerçek niyetini söylemedi. Ancak babası, oğlunun suçunu örtbas etmek için servetini ve nüfuzunu kullanabildi.
Sagawa, saplantısıyla ilgili yardım almaya çalıştığını söylüyor. Henüz 15 yaşındayken bir psikiyatristi aradı ve korkunç dürtülerini itiraf etti, ancak doktor Sagawa'nın ofisine gelmesi gerektiğinde ısrar etti. Bunu yapmaktan çok utandı. Ardından, Alman kadına yapılan başarısız saldırının ardından başka bir psikiyatriste gitti. Bu, Sagawa'nın halk için bir tehlike olduğunu belirtti. Ancak, onu hapse atmak ve hatta gözetim altına almak için hiçbir şey yapılmadı.
Bunun yerine çalışmalarına devam etti. Akademik olarak çok iyi iş çıkardı, Wako Üniversitesi'nden yüksek lisans derecesi aldı, ardından doktorası için Sorbonne'a kabul edildi.
Etrafı pek çok güzel, genç beyaz kadınla çevrili olan yamyamlık dürtülerine karşı koyması güçleşti. Paris'teyken, onları yemek için birkaç fahişeyi öldürmeye çalıştığını, ancak tetiği çekemediğini söylüyor. Hartevelt'i tüketmek istese de onu öldürmek istemediğini söylüyor. Aslında onun için iyi bir arkadaştı, belki de sahip olduğu tek arkadaştı.
Ancak dürtüsü direnemeyecek kadar güçlüydü.
Fransız mahkeme psikiyatristleri, sınavlarından sonra Sagawa'nın gerçekten deli, cinsel bir psikopat olduğu ve bu nedenle mahkemeye çıkmaya uygun olmadığı sonucuna vardılar. Sonsuza kadar hapsedileceği suçlu deliler için bir akıl hastanesine gönderildi.
Sagawa cezasını iyi karşılamadı. Varlıklı bir aileden gelen iyi eğitimli bir adam olarak, kendi ifadesiyle “dengesiz” olan ve hapishaneyi akıl hastanesi yerine tercih eden diğer hastalara ait olmadığını hissetti.
Ancak, terapi biçimi olarak yarı otobiyografik bir kitap yazıp resimleyerek zamanını iyi kullandı. Korkunç suçu nedeniyle kazandığı kötü şöhret sayesinde Japonya'dan Inihiko Yomota adlı bir yazar ona yaklaştı. Yomota, Sagawa'yı kitabın bir kopyasını vermeye ikna etti ve ardından kitabı In the Fog adıyla Japonya'da yayımladı . Hartevelt'in öldürülmesi ve yamyamlaşmasının grafik detaylarını içeren kitap Japonya'da en çok satanlar arasına girdi ve Sagawa'nın rezilliği şöhrete dönüştü.
Daha sonra, 1984'te Sagawa'nın babası, Japonya'ya dönmesini sağlamak için etkili bir avukat tutabildi. Avukat, Fransız halkının Sagawa gibi bir suçluyu desteklemek zorunda kalmaktan duyduğu mutsuzluğun değerini kullanarak Fransız hükümetini onu Japonya'ya geri göndermeye ikna etti.
Sagawa bir medya çılgınlığına geldi. Ancak, (henüz) röportaj veremedi; hemen ambulansla Matsuzawa Hastanesine götürüldü.
Fransız hükümetinin ve genel olarak halkın bilmediği şey, Sagawa'nın sadece gönüllü olarak Matsuzawa Hastanesine yatırıldığıydı; Ambulans ve gözaltına alınmış görüntüsü, Sagawa'nın artık özgür bir adam olduğu gerçeğini gizlemek için tasarlanmış bir basın gösterisinden biraz daha fazlasıydı.
Deli ilan edildiği için, Fransa'da kendisine yöneltilen suçlamalar mühürlendi, bu nedenle hiçbir evrak Japon yetkililere açıklanamadı. Fransız dava dosyaları olmadan, Japonya'nın onu suçlayacak hiçbir şeyi yoktu. Katil, yamyam ve nekrofil olduğunu itiraf eden Sagawa, Matsuzawa'da 15 ay geçirdikten sonra kendini kontrol etti ve serbest kaldı.
Serbest bırakıldıktan sonra, Japon medyası Sagawa'ya bir tür eksantrik ünlü olarak davrandı. Hartevelt'i nasıl öldürdüğünü ve yamyamlaştırdığını ayrıntılı olarak anlatan suçları hakkında sakince konuştuğu çok sayıda TV şovu ve dergisinde röportaj yaptı. Televizyon programlarında konuk yorumcu oldu, oyun programlarında ve yemek programlarında yer aldı ve hatta serbest yemek eleştirmeni olarak çalıştı. Ayrıca rol arkadaşlarını ısırdığı birkaç porno filmde rol aldı.
Sagawa, hepsi yamyamlıkla ilgili olmayan 19 kitap, erotik grafik roman yazmaya devam etti. Bir süreliğine, medyaya katılım için telif ücreti ve ücretlerle - ebeveynleri öldükten sonraki ağır bir mirasla - destekleyebildi.
Bununla birlikte, mirası ve kamu yararı ortadan kalktığında, kamu konutlarında yaşamaya ve sosyal yardımlardan yararlanmaya zorlandı. 2013 yılına gelindiğinde sağlığı kötüye gidiyordu; diyabet teşhisi kondu ve iki kalp krizi geçirdi. Sonra onu tekerlekli sandalye kullanmaya zorlayan bir beyin kanaması geçirdi.
Şimdi Tokyo'nun bir banliyösünde varsayılan bir isim altında yaşayan Sagawa, hala güzel kadınları yeme dürtüsüne sahip olmasına rağmen başka bir insanı öldüremeyeceğini iddia ediyor.
Belki de küçük bir şiirsel adalet olarak, geçen yıl Sagawa bir gastrotomiye girmek zorunda kaldı ve şimdi sadece bir beslenme tüpünden yemek yiyebiliyor.
- ALINTI -
Bir taksi hemen önlerinde bir yan yola yanaşıyor ve küçük bir Asyalı adam dışarı çıkıyor. Sürücü, bagajdan iki büyük, ağır çantayı almasına yardım ediyor. Adam daha sonra çantaları parka sürüklemeye başlar. Çift, görünüşe göre göle doğru yönelirken, rotasını değiştirirken hayranlıkla izliyor.
Sonra adam nihayet izlendiğini anlar. Çifte baktı, sonra uzaklaşmadan önce torbaları çalıların altına kaydırdı. Merak eden çift, içinde ne olduğunu görmek için çantalara yaklaşır. İlk çantayı açtıklarında şoka girerler: İçeride bir kadının kanlı, parçalanmış gövdesi var.
Polis çağrılır ve hemen çantaların velayetini alır. İkinci çantanın içinde kurbanın kafası ve bacakları var. Belli ki küçük adam bu cesedi göle atmaya çalışıyordu ve izlendiğini görünce panikledi.
Kalıntılar otopsi için alındı. Masaya çıktığında vücudu tüyler ürpertici bir suçun hikayesini anlatır.
Kadın, ölümünün nedeni olan boynundan kurşunla yaralanmıştı. Ama hepsi bu değildi: Vücudu büyük ölçüde kesilmiş, bacakları, göğüsleri ve kalçaları büyük parçalara ayrılmıştı. Bir sınav, birinin cesediyle yaklaşık iki gün boyunca seks yaptığını ortaya çıkaracaktır.
Bu arada polis, cesetlerini dökerken kesintiye uğrayan küçük Asyalı adamın izini sürüyor. Taksi şirketi aracılığıyla, ücreti alan sürücüyü bulurlar. Polise, adamı Auteuil'in lüks, şık semtinde Rue Erlanger'de pahalı bir apartmanda aldığını söyledi. Ayrıca polise, ağır çantaları taksinin bagajına yüklediğinde şaka yollu adama içinde ceset olup olmadığını sorduğunu söyledi. Adamın ona kitap olduklarını söylediğini söyledi.
Apartman binasının kiracılarına bakıldığında, orada yaşayan sadece bir Asyalı adam var ve tanıkların tanımına mükemmel bir şekilde uyuyor: Sorbonne'da edebiyat okuyan bir Japon öğrenci olan 32 yaşındaki Issei Sagawa.
Sagawa, cesedi boşaltma girişiminden sadece 48 saat sonra, olaysız bir şekilde apartman dairesinde tutuklandı. Masasında kısmen yenmiş bir sebze ve insan eti yemeği buluyorlar. Polis, buzdolabının içinde, daha sonra yenmek üzere dikkatlice sarılmış daha fazla insan eti parçası buldu.
Sorgulanan Sagawa hemen itiraf ediyor. Polise, kurbanın adının, Sorbonne'da Hollandalı bir sınıf arkadaşı olan Renée Hartevelt olduğunu söyledi. Onlara bir süredir onu çekici bulduğunu ve onun etini, özellikle de kalçasını yemeyi düşünerek uyanacağını söylüyor. Onu sadece yemek için öldürdüğünü itiraf ediyor.
Polise, daha önce birkaç kez onu öldürmeye teşebbüs ettiğini, ancak son anda korktuğunu söyler. Bu sefer, çarpık planını uygulamaya yemin ederek kendini güçlendirmişti. Hartevelt'in Almanca'yı akıcı bir şekilde konuştuğunu bilerek, onu bir Alman şiiri - yamyamlık hakkında - okumasını isteyerek evine davet etti, böylece bir ders için kaydedebildi.
Sagawa, şiiri sırtı ona dönük olarak okurken, 22'lik tüfeğini boynuna doğrultduğunu ve tetiği çektiğini söylüyor. Öne düştüğünü ve yere büyük bir kan gölünün yayılmaya başladığını söylüyor. O zaman bayıldığını söylüyor.
Kendisine geldiğinde polise, cinsel olarak o kadar uyarıldığını, onu soyduğunu ve kalçasını çiğnemeye çalıştığını söyledi. Ama onun derisini ısıramadı. Kesmeyi denediğini ama sahip olduğu bıçakların iş için yeterince büyük olmadığını, bu yüzden gidip bir kasap bıçağı aldığını söylüyor.
Hartevelt'in vücudunu nasıl kestiğini ve bir kısmını çiğ yediğini, bazen etini dişleriyle ısırdığını anlatıyor. Vücudunun bazı kısımlarını nasıl pişirdiğini ve yediğini - göğüslerinin değil, kalçasının ve kalçasının tadını nasıl beğendiğini anlatıyor. Ayrıca, sakatlamanın her aşamasında Hartevelt'in cesedinin fotoğraflarını çekti.
Cesediyle defalarca seks yaptığını itiraf ediyor.
Sagawa'nın Hartevelt'i öldürmekten suçlu olduğuna hiç şüphe yok. Bununla birlikte, Fransızlar deli olduğuna karar verilen bir kişiyi yargılamayacağı için Sagawa duruşma öncesi psikiyatrik muayeneye gönderilir.
Sınavı, on yıllar öncesine dayanan çarpık bir patolojiyi ortaya koyuyor.
Sagawa, 1949'da iki oğlundan küçük olan varlıklı bir ailede dünyaya geldi. Erken doğdu ve o kadar küçüktü ki babasının eline sığdı. Bir enterit nöbeti geçirdikten sonra neredeyse bebekken ölüyordu ve hayatının geri kalanında küçük ve hasta olacaktı.
Sagawa, aile hayatının olağanüstü, destekleyici ve sevgi dolu olduğunu söylüyor. Aslında, zayıf sağlığı nedeniyle aşırı korunmuş ve hatta şımarık olabilir. Sagawa'nın yetiştirilmesinde bulduğu tek hata, ebeveynlerinin seks konusunda son derece gizli olmalarıdır. Cehaleti nedeniyle, çocukken ilk kez sertleştiğinde, hasta olabileceğini düşündü. Seks ve utanç, ruhunda sonsuza kadar bağlantılı olacaktı.
Sagawa, mahkeme psikiyatristine ilk olarak 11 yaş civarında kadınları yamyam etmeyi hayal etmeye başladığını söyler. Bir kadına - her zaman uzun, sarışın beyaz kadınlara - ilgi duyduğunda, aynı zamanda etinin, özellikle de kalçalarının tadı için acıkırdı. . Bu arzusunun nesnesini yeme dürtüsünün, sevginin, onları tüketmeyi ve onu onun bir parçası haline getirmeyi istemesinin nihai ifadesi olduğunu söylüyor. Zaman geçtikçe, zorlama onun içinde büyüyor gibiydi.
Asla kimseyi öldürmek istemediğini, sadece yemek istediğini açıklıyor. Hayalini hayata geçirmeye ilk girişimi, Tokyo'daki Wako Üniversitesi'nde 24 yaşında bir öğrenciyken oldu. Yakınlarda yaşayan sarışın bir Alman kadın vardı ve Sagawa ona takıntılı hale geldi ve nerede yaşadığını öğrenene kadar onu takip etti. Sonra bir gece onu bayıltmak için kafasına vurma planıyla evine girdi. Daha sonra onu öldürmeden etinin bir kısmını yiyebileceğine inanıyordu.
Ancak, içeri girerken, hemen çığlık atmaya başlayan kadını uyandırdı. Polis hemen geldi ve tecavüz girişiminden dolayı Sagawa'yı tutukladı. Sagawa onlara gerçek niyetini söylemedi. Ancak babası, oğlunun suçunu örtbas etmek için servetini ve nüfuzunu kullanabildi.
Sagawa, saplantısıyla ilgili yardım almaya çalıştığını söylüyor. Henüz 15 yaşındayken bir psikiyatristi aradı ve korkunç dürtülerini itiraf etti, ancak doktor Sagawa'nın ofisine gelmesi gerektiğinde ısrar etti. Bunu yapmaktan çok utandı. Ardından, Alman kadına yapılan başarısız saldırının ardından başka bir psikiyatriste gitti. Bu, Sagawa'nın halk için bir tehlike olduğunu belirtti. Ancak, onu hapse atmak ve hatta gözetim altına almak için hiçbir şey yapılmadı.
Bunun yerine çalışmalarına devam etti. Akademik olarak çok iyi iş çıkardı, Wako Üniversitesi'nden yüksek lisans derecesi aldı, ardından doktorası için Sorbonne'a kabul edildi.
Etrafı pek çok güzel, genç beyaz kadınla çevrili olan yamyamlık dürtülerine karşı koyması güçleşti. Paris'teyken, onları yemek için birkaç fahişeyi öldürmeye çalıştığını, ancak tetiği çekemediğini söylüyor. Hartevelt'i tüketmek istese de onu öldürmek istemediğini söylüyor. Aslında onun için iyi bir arkadaştı, belki de sahip olduğu tek arkadaştı.
Ancak dürtüsü direnemeyecek kadar güçlüydü.
Fransız mahkeme psikiyatristleri, sınavlarından sonra Sagawa'nın gerçekten deli, cinsel bir psikopat olduğu ve bu nedenle mahkemeye çıkmaya uygun olmadığı sonucuna vardılar. Sonsuza kadar hapsedileceği suçlu deliler için bir akıl hastanesine gönderildi.
Sagawa cezasını iyi karşılamadı. Varlıklı bir aileden gelen iyi eğitimli bir adam olarak, kendi ifadesiyle “dengesiz” olan ve hapishaneyi akıl hastanesi yerine tercih eden diğer hastalara ait olmadığını hissetti.
Ancak, terapi biçimi olarak yarı otobiyografik bir kitap yazıp resimleyerek zamanını iyi kullandı. Korkunç suçu nedeniyle kazandığı kötü şöhret sayesinde Japonya'dan Inihiko Yomota adlı bir yazar ona yaklaştı. Yomota, Sagawa'yı kitabın bir kopyasını vermeye ikna etti ve ardından kitabı In the Fog adıyla Japonya'da yayımladı . Hartevelt'in öldürülmesi ve yamyamlaşmasının grafik detaylarını içeren kitap Japonya'da en çok satanlar arasına girdi ve Sagawa'nın rezilliği şöhrete dönüştü.
Daha sonra, 1984'te Sagawa'nın babası, Japonya'ya dönmesini sağlamak için etkili bir avukat tutabildi. Avukat, Fransız halkının Sagawa gibi bir suçluyu desteklemek zorunda kalmaktan duyduğu mutsuzluğun değerini kullanarak Fransız hükümetini onu Japonya'ya geri göndermeye ikna etti.
Sagawa bir medya çılgınlığına geldi. Ancak, (henüz) röportaj veremedi; hemen ambulansla Matsuzawa Hastanesine götürüldü.
Fransız hükümetinin ve genel olarak halkın bilmediği şey, Sagawa'nın sadece gönüllü olarak Matsuzawa Hastanesine yatırıldığıydı; Ambulans ve gözaltına alınmış görüntüsü, Sagawa'nın artık özgür bir adam olduğu gerçeğini gizlemek için tasarlanmış bir basın gösterisinden biraz daha fazlasıydı.
Deli ilan edildiği için, Fransa'da kendisine yöneltilen suçlamalar mühürlendi, bu nedenle hiçbir evrak Japon yetkililere açıklanamadı. Fransız dava dosyaları olmadan, Japonya'nın onu suçlayacak hiçbir şeyi yoktu. Katil, yamyam ve nekrofil olduğunu itiraf eden Sagawa, Matsuzawa'da 15 ay geçirdikten sonra kendini kontrol etti ve serbest kaldı.
Serbest bırakıldıktan sonra, Japon medyası Sagawa'ya bir tür eksantrik ünlü olarak davrandı. Hartevelt'i nasıl öldürdüğünü ve yamyamlaştırdığını ayrıntılı olarak anlatan suçları hakkında sakince konuştuğu çok sayıda TV şovu ve dergisinde röportaj yaptı. Televizyon programlarında konuk yorumcu oldu, oyun programlarında ve yemek programlarında yer aldı ve hatta serbest yemek eleştirmeni olarak çalıştı. Ayrıca rol arkadaşlarını ısırdığı birkaç porno filmde rol aldı.
Sagawa, hepsi yamyamlıkla ilgili olmayan 19 kitap, erotik grafik roman yazmaya devam etti. Bir süreliğine, medyaya katılım için telif ücreti ve ücretlerle - ebeveynleri öldükten sonraki ağır bir mirasla - destekleyebildi.
Bununla birlikte, mirası ve kamu yararı ortadan kalktığında, kamu konutlarında yaşamaya ve sosyal yardımlardan yararlanmaya zorlandı. 2013 yılına gelindiğinde sağlığı kötüye gidiyordu; diyabet teşhisi kondu ve iki kalp krizi geçirdi. Sonra onu tekerlekli sandalye kullanmaya zorlayan bir beyin kanaması geçirdi.
Şimdi Tokyo'nun bir banliyösünde varsayılan bir isim altında yaşayan Sagawa, hala güzel kadınları yeme dürtüsüne sahip olmasına rağmen başka bir insanı öldüremeyeceğini iddia ediyor.
Belki de küçük bir şiirsel adalet olarak, geçen yıl Sagawa bir gastrotomiye girmek zorunda kaldı ve şimdi sadece bir beslenme tüpünden yemek yiyebiliyor.
- ALINTI -